επιρρωγολογούμαι

ἐπιρρωγολογοῡμαι, -έομαι (Α)

1. μαζεύω μετά τον τρύγο τις ρώγες που έμειναν

2. (το ενεργ. κατά τον Ησύχ.) «ἐπιρρωγολογοῡσι

καλαμῶνται τὸν ἀμπελῶνα».

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ρωξ, ρωγός «ρώγα του σταφυλιού» + -λογούμαι, τού -λογώ* «μαζεύω»].